داستان‌هاي عمه پسند

ارنواز میخواد مامانی واسه اش کتاب بخونه. مامانی که خوابش میاد پیشنهاد میده که بابایی واسه اش کتاب بخونه. ارنواز اما قبول نمی کنه چون "بابایی ریش داره، مامانی ریش نداره، پس مامانی بخونه" فکر کنم ارنواز هم یک چیزهایی از رابطه ریش و دانش فهمیده باشه!

خب با این مهدی باید هم همینجوری صحبت کرد. ارنواز (با نهایت احترام): لطفا اجازه می دی برم پیش مامانم؟ مهدی: نه اجازه نمیدم ارنواز( با فریاد): می خوام برم پیش مامانم

ارنواز زنگ زده به باباییش: ارنواز : بابا این توپم را قلمبه می کنی؟!!! بابا: آره بابایی ارنواز: می تونی؟ بابا: من نه ! ولی بعداز طهر که اومدم ... ارنواز: باشه خداحافظ

مادر بزرگه: نواز تو چقدر خوشمزه ای! ارنواز: نه! ... مگه من پلوام، مگه من غذاام که خوشمزه باشم؟

ارنواز دستش اوخ شده و می خواد بزنه زیر گریه، اما قبلش سوال می کنه. ارنواز: این گریه داره؟ بابایی: نه! ارنواز: باشه وبعد دوباره بازی می کنه.

ارنواز گير داده كه بره كلاس باله و ماماني هم براش لباس باله بخره. لباس كه خيلي مشكل نيست ولي كلاسي كه يه بچه دو ساله را بپذيره كمي دشوار ميشه پيدا كرد. فعلا قراره كه سه شنبه ببريمش تا به مربيش نشانش بدهيم و ببينيم چي ميگه.

ارنواز در مهد کودک با کمک خاله ناهید یک کاردستی درست کرده و کلی با خوشحالی اون را به مامان و باباش نشان داده. مامانی هم تا همین دیروز اون را زده بود روی آینه توی حال. کاردستی ارنواز یک ميوه تابستاني است _ گلابي _ كه روي چند تا شاخه و برگ نشسته. ماماني ازش عكس هم گرفته كه حالا بعدا شايد توي وبلاگ گذاشتمش.

بابايي و ارنواز دارند با همديگر تلفني صحبت مي كنند. بابايي: ارنواز امروز كجا رفتي؟ ارنواز: مهدكودك بابايي: آفرين، بهت خوش گذشت؟ ارنواز: نه! مگه پاركه كه خوش بگذره؟!!!

ارنواز خروسش را به بابایی نشان می دهد. ارنواز: این شاخشه؟ بابا: نه تاجشه ارنواز: مثل پری دریایی؟

ارنواز همیشه بعد از دو سه روز از رفتن به مهدکودک از رفتن به اون اجتناب می کرد. تو مهد کودک آویژه هم همینطور بود. تا اینکه خاله ناهید شد مربی ارنواز. حالا ارنواز صبح ها که از خواب پا میشه واسه رفتن به مهدش دلتنگی می کنه. مثل همین دیروز که قرار نبود بره ولی با اصرار رفت.